1. Nie masz przemyślanej strategii
Przychodzi Nowy Rok, pierwszy dzień miesiąca, poniedziałek, Twoje urodziny albo jeszcze inny „idealny” dzień, by zacząć. Wstępuje w Ciebie wiara w to, że się uda. Twoja motywacja rośnie w siłę. Postanawiasz, że tak! To właśnie dziś zmienisz wszystko! Będziesz innym człowiekiem! Będziesz się lepiej odżywiać! Zaczniesz biegać! Odłożysz pieniądze na wymarzone wakacje! Nauczysz się nowego języka! Wchodzisz więc w proces zmiany z gorącą głową, kompletnie nieprzygotowana (YOLO!) za to ze złudnym przekonaniem, że strategia zmiany jakoś sama wymyśli się po drodze.
2. Wmawiasz sobie, że jakoś to będzie
I jest "jakoś". „Jakoś” po tygodniu, góra dwóch, uskrzydlający poziom motywacji leci na łeb na szyję a Ty nie masz pojęcia, co się stało. Przecież chciałaś dobrze a zostajesz z niczym. A właściwie ze starymi, nieużytecznymi nawykami.
3. Boisz się zmian
Brak przygotowania, brak planu działania, brak informacji co, jak i dlaczego robić. I przede wszystkim: to jest takie nowe! Wszystko to powoduje, że Twój umysł szaleje z niepokoju. „Uważa”, że pozbycie się Twojego nieużytecznego nawyku to zamach stanu na Twój (Wasz) dobrostan. Chce Cię zatem ustrzec przed niebezpieczeństwem. Wyposaży Cię w sprawdzony zestaw „sprowadzaczy” na ziemię, czyli…
4. Dajesz się wymówkom i usprawiedliwieniom
Miałaś zły dzień, pogoda jest do kitu, ten pajac za kółkiem Cię zdenerwował, politycy kłamią, a do tego masz PMS albo ma go wybranka Twojego serca. A czekolada Cię rozumie. Czekolada rozumie zawsze. Nie to co sałata, bo ona jest bardziej oceniająca.
5. Stawiasz przed sobą zbyt duże wyzwania i cele
Szczytem Twojej aktywności fizycznej jest pójście do sklepu po bułki? Nie szkodzi! Od dziś biegasz! A jak biegasz to wiadomo, że nie jak jakiś ciul, co to nie ma kondycji, tylko traktujesz to bardzo poważnie. Bo jesteś poważnym człowiekiem. I dlatego od razu przebiegasz 5 km. A potem czekasz pół roku aż miną Ci zakwasy. I wychodzisz na drugi trening. Albo i nie.
6. Nie radzisz sobie z presją ze strony innych ludzi
Chcesz ograniczyć słodycze, ale ciocia Halina nie puści Cię z imienin, jeśli nie zjesz szarlotki? Chcesz opuścić wyjście na piwo, żeby pójść na trening, ale Mareczek mówi: „Z nami się nie napijesz?!”? Nikt i tak by nie zrozumiał, o co Ci chodzi, więc na wszelki wypadek po prostu spełnij ich oczekiwania. Wszak wiadomo, że lepiej zawieść siebie niż innych. Prawda?…
7. Brakuje Ci cierpliwości
Mija już trzeci tydzień odkąd zaczęłaś zmieniać swoje nawyki. Jakim cudem nie zrzuciłaś jeszcze 10 kg nadwagi?! Przecież odhaczyłaś już osławione 21 dni! I co z tego, że nieużyteczne nawyki służyły Ci przez ostatnią dekadę- zmiana na dobre powinna być szybka i trwała.
8. Korzystasz ze sposobów, które nie działają
Kiedy jakiś sposób zmiany nawyków nie zadziała u Ciebie, wypróbuj go jeszcze tak z 5-6 razy. Po to, żeby mieć pewność, że ten sposób nigdy, przenigdy nie zadziała w Twoim przypadku albo w przypadku tego konkretnego nawyku.
9. Porażki Cię zniechęcają
Tym razem Ci się nie udało, więc postanawiasz poprzestać na tej próbie. W komplecie: użalanie się nad sobą, myślenie o sobie źle, utożsamianie się ze swoim niepowodzeniem. Ważne, by porażkę odebrać personalnie („Jestem do dupy!”) a nie jako informację zwrotną na temat Twojego działania („Sposób, który wybrałam jest do dupy! Jak to zrobić inaczej?...).
Podsumowanie
Powyższa lista zawiera zaledwie dziewięć powodów, przez które najczęściej nie udaje się zmienić nawyków na dobre. Można tę listę wydłużać w nieskończoność. Wiem, powtarzam to do znudzenia, ale to prawda: zmiana nawyków jest procesem. Czasem żmudnym i rozciągniętym w czasie. Aby Ci się udało, potrzebujesz konkretnego i kompleksowego planu działania – takiego, który dostarczy Ci sposobów na wyrobienia mięśnia silnej woli.
